
Ama ayaklık yerinden fırlamayı tercih etti. "Bi' 2 metre uzağa gidip Mert'e bi' de ben problem çıkarsam bişey olmaz heral" diye düşündü zahir fırladı sevgili ayaklığım. Bunu da sorun etmedim, bi' 15 dakika da onunla uğraşıp oturttum yerine. Bi' sigara içmeyi öyle bir haketmiştim ki çakmağım yanmadı. Yamansın zippo. Yanmayınca çakmağı açıp altındaki pamuğa biraz bastırıp içindeki gazı fitile doğru ittim. Bu hareketi yaptığımda ne kadar zeki olduğumu düşündüm. Tabii ki de yine düşündüğüm kadar zeki değildim. Çakmağı çaktığım anda ellerim alev aldı. "Human Torch" gibi sağa sola alev topu attım. Yağın; zippo gazıyla karışınca daha yanıcı bi' madde olduğunu hatırladım bu sayede. Sigarayı da elimin aleviyle yakıp molama devam ettim. Şaka lan o kadar değil, elimin aleviyle ne yakıcam ağlıcaktım acıdan hemen söndürdüm elimi, adam gibi çakmakla yaktım çekinerek. Tekrar atladım bisiklete. Bisiklete at muamelesi yapmayı çok seviyordum. Hep atlıyordum üstüne. Biraz daha sürdüm, ayaklığın yerinden fırlaması arka tekerliğin vidasını gevşetmiş zahir tekerlek sağa sola yalpaladı. Tekrar durdum. Vidayı 10 dakika falan uğraşıp sıktım bi' şekilde. Yola devam etme kararı aldım. Karardan yaklaşık 3 dakika sonra sağ dizim tekrar çıktı. İndim bisikletten. Topal topal, bisiklet elimde, evimin yolu beni hala unutmamış olacak evimin yolunu tuttum bi' güçle.
Hafif kafam bozuktu, yağmurlu bi' günün sonuna bisiklet sürmek istemiştim stres atmak için. 2 saatte 20 dakika falan sürebildim. Ellerim hafif yanık, sağ ayağım topal.
Kafam hala bozuk.
Evimdeyim.
Bu gece sigarayı azaltma kararımı erteledim.
Al nefes veeer. Al nefes. Veeer!