Ütopya Ağacı
Diren Yaprak.
Yine zihnimde binlerce kelime cümle içinde kullanılmayı bekliyor. Ama ilk cümle her sesi, heceyi bitiriyor.
Ütopya!
Aşk bazen ütopyan oluyor. Bir vapur dumanı yetmiyor gelmesine. Gülmesine. Nazım'ın dediği gibi "Hoşgeldin Kadınım" olmuyor. Ayak basmayınca odana; beton evin, çayır çimen olmuyor, güller açılmıyor pencerende, gönlün zengin olsa da hürriyet gibi zengin olmuyor hayatın.
Neyse zaten; beyaz keten örtülü sofralar kuramam, memleket gibi yoksuldur odam benim de.
"Elim yettiğince, dilim döndüğünce" değil de "Yaşadığım yettiğince", sohbet kıvamında, bağlantısız, sonucu olmayan, belli bir bütünlük oluşturmayacak şekilde aşk üzerine karalama yazısı gibi anlatayım ben de bari.
İlk olarak kesin diyebileceğim şey; "yanlış zamanda doğru yerde" oluşum gösterir aşk, diğer kesin şey ise; kimyasal veyahut biyolojik bi' olay değil , vücuttaki biyolojik değişimler aşkın sonucunda ortaya çıkıyor. Fotoğraf'tan örnek vermek gerekirse aşk; hayatın parlaklığını, kontrastını, renk doygunluğunu arttırıyor. Fotoğraftan örnek vermem biraz da bilinçli. Aşk ânlık bir olay, aynı fotoğraf gibi. Fotoğrafı çeker gelir evine bakarsın görürürsün yarattığını. Sabah gözlerini bir açarsın bir bakarsın aşıksındır, görürsün yarattığını gözlerini açtığın ân hayata. Sabaha. Bi' renk körü için bulunmaz bir olaydır takdir edersiniz ki.
Karar vererek aşık olmazsın ki zaten. Bu yüzden zaman mefhumuyla da başın derttedir. Geçmiş yok olmaz, olursa sıkıntı vardır, zaten "Geçmiş" seni "sen" yapar. Ama aşık olursan; aşık olduğun kişi yeni sevgilin olmaz belki, aşk; sana yeterse şayet, en azından eski sevgilin olmaz artık. Aşk bu bağlamda hafife alınmayacak bir "şey" olduğunu bir kez daha gösterir. Kanıtlar hatta ve hatta.
Para kazanmazsın belki, Nazım gibi yoksuldur odan; ama bu engel olmaz aşık olmana, gönlün zengindir çünkü. Zaten birine aşık olmak için ona ihtiyacın yoktur. Şiirler yeter sana. Hem bi' şair ne kadar yanılabilir?
Nazım yanılmaz, Cemal'i düşünorum; imkanı yok, Turgut Uyar zaten yanılamaz. E o zaman? Birine aşık olmak için neye ihtiyacın kalıyor ki?
Şairler hep var.
Bir kere de güldüyse, hele bir de gözlerine baktıysa ne duruyorsun ki. Bırak ütopyan olsun "O."
Korkma aşık olmaktan.
Kime ne o yar senin!
"Aşk bi' sosyal sorumluluk projesidir" demiş düşünür. Kendi üstüne düşeni yap sen. Korkma! Kaybetçeğin biraz daha benliğin olur. Kazanacağın da benliğin olur ama. Onu sana verseler ne yazar ki? Odan artık gül kokmuyor mu?
Ütopyalar güzeldir be Okur!
Ütopyalar güzeldir be Yazar!
Ütopyalar güzeldir be Dostlarım.
Neyse zaten; beyaz keten örtülü sofralar kuramam, memleket gibi yoksuldur odam benim de.
"Elim yettiğince, dilim döndüğünce" değil de "Yaşadığım yettiğince", sohbet kıvamında, bağlantısız, sonucu olmayan, belli bir bütünlük oluşturmayacak şekilde aşk üzerine karalama yazısı gibi anlatayım ben de bari.
İlk olarak kesin diyebileceğim şey; "yanlış zamanda doğru yerde" oluşum gösterir aşk, diğer kesin şey ise; kimyasal veyahut biyolojik bi' olay değil , vücuttaki biyolojik değişimler aşkın sonucunda ortaya çıkıyor. Fotoğraf'tan örnek vermek gerekirse aşk; hayatın parlaklığını, kontrastını, renk doygunluğunu arttırıyor. Fotoğraftan örnek vermem biraz da bilinçli. Aşk ânlık bir olay, aynı fotoğraf gibi. Fotoğrafı çeker gelir evine bakarsın görürürsün yarattığını. Sabah gözlerini bir açarsın bir bakarsın aşıksındır, görürsün yarattığını gözlerini açtığın ân hayata. Sabaha. Bi' renk körü için bulunmaz bir olaydır takdir edersiniz ki.
Karar vererek aşık olmazsın ki zaten. Bu yüzden zaman mefhumuyla da başın derttedir. Geçmiş yok olmaz, olursa sıkıntı vardır, zaten "Geçmiş" seni "sen" yapar. Ama aşık olursan; aşık olduğun kişi yeni sevgilin olmaz belki, aşk; sana yeterse şayet, en azından eski sevgilin olmaz artık. Aşk bu bağlamda hafife alınmayacak bir "şey" olduğunu bir kez daha gösterir. Kanıtlar hatta ve hatta.
Para kazanmazsın belki, Nazım gibi yoksuldur odan; ama bu engel olmaz aşık olmana, gönlün zengindir çünkü. Zaten birine aşık olmak için ona ihtiyacın yoktur. Şiirler yeter sana. Hem bi' şair ne kadar yanılabilir?
Nazım yanılmaz, Cemal'i düşünorum; imkanı yok, Turgut Uyar zaten yanılamaz. E o zaman? Birine aşık olmak için neye ihtiyacın kalıyor ki?
Şairler hep var.
Bir kere de güldüyse, hele bir de gözlerine baktıysa ne duruyorsun ki. Bırak ütopyan olsun "O."
Korkma aşık olmaktan.
Kime ne o yar senin!
"Aşk bi' sosyal sorumluluk projesidir" demiş düşünür. Kendi üstüne düşeni yap sen. Korkma! Kaybetçeğin biraz daha benliğin olur. Kazanacağın da benliğin olur ama. Onu sana verseler ne yazar ki? Odan artık gül kokmuyor mu?
Ütopyalar güzeldir be Okur!
Ütopyalar güzeldir be Yazar!
Ütopyalar güzeldir be Dostlarım.