Yalnız ve Güzel Ülkem




N'abıcaz be kamil? N'abıcaz be "yafyim". "Güzel günler göreceğiz çocuklar, güneşli günler." Doğacak mı güneş sahiden? Göreceğiz mi güzel günleri? Ben umuda inanmayan bi' insanım be Kamil.

Evet yalnız ve güzel ülkem. Hayattaki tek bencilliğimi sana yapmak istiyorum, düşünmek istemiyorum seni artık, kendi acılarımla yaşamak istiyorum. Ama sonra "fidanlar"ı düşünüyorum. Son mektuplarını okurken fark etmeden döktüğüm göz yaşları geliyor aklıma, kitaba düşünce fark ettiğim göz yaşları. Hiçbir şey de istemiyorum senden be ülkem, insanlar ölmesin istiyorum sadece. Yolsuzluğunuzu da yapın, paraları da çalın. Zaten birçoğumuz, birileri daha fazla zengin olsun diye çalışmıyor mu ? Ama öldürmeyin kimseyi be ülkem. 16 kilo ölmesin çocuklar.

Şuan Deniz'den büyüğüm ben, Berkin'den. İnsanların yaşlarını doğumları belirlemez ki öldükleri günler belirler. Bu yüzden büyüğüm o fidanlardan. Ben fidan bile olamadım oysa. Dimdik ölemicem ben. Yaşken eğdiler beni.

Dedim ya, ben ağlayamam. Farkında olmadan dökülür göz yaşlarım en fazla. Sigara içerim ben sadece. Acıları kanserim olur çocukların.