Çok vakit geçmedi yağmur başlayalı,
Pencereler ıslak ıslak bağırıyorlar.
Kulaklarımı tırmalar pencereler,
Işığın hükmünü yitirmesiyle kapandılar.
Son bir veda en çok elimde olan,
Ölmeli miyiz ?
En ıslak hayallerde ulaşabiliyoruz,
Belki de sessiz sedalara.
Belki bir gün muhteşem karakterler gibi,
Kendimizi kanıtlarız.
Özentilikten kurtulup, muhteşem insanlar oluruz.
Ya da olduk.
En muhteşemi yaşamaktı yıldızlar.
Tutunmaya çalışmaktı yıldızlar.
Muhteşem yıldızlar gibi insanlar.
Ve olduk.
Parlaklıktan doğan savaşımızda
Galip gelip, sıyrıldık.
Allah kahretsin bizim gibi insanlığı.
Allah kahretsin gelmiş geçmişliğimizi.